بزنطی میگوید: امام رضا علیه السلام به فرزندش، جوادالائمه علیه السلام، نامهای نوشت که در آن آمده بود: ابوجعفر! به من گفتهاند هنگام بیرون رفتن از خانه، اطرافیانت تو را از در کوچک بیرون میبرند و این به دلیل بخل آنان است که میترسند خیر تو به کسی برسد، من تو را به حقی که بر تو دارم سوگند میدهم که از این به بعد رفت و آمد خود را از درِ بزرگ خانه قرار بده و هرگاه برای بیرون رفتن سوار مرکب میشوی مقداری طلا و نقره با خود داشته باش و هر که از تو درخواستی کرد به او کمک کن.
اگر یکی از عموهایت از تو چیزی خواست کمتر از پنجاه دینار به او مده، اگر خواستی بیشتر بدهی خود دانی، از عمهها اگر کسی درخواست کرد کمتر از بیست و پنج دینار عطا مکن، بیشتر از آن را خود دانی.
(فرزند!) من دوست دارم خداوند (مرتبهی) تو را بالا برد، پسرم! تقوای الهی را پیشه ساز و از جانب خداوند مقتدر و بخشنده، خوف تنگدستی و تهیدستی نداشته باش (1) (از بذل و بخشش، دچار فقر نخواهی شد، خداوند تو را به خود وانمیگذارد).
اَکرِم مَن وَدَّکَ وَاصفَح عَن عَدُوِّک یَتِمََّ لَکَ الفضل. (2)
امام علی(علیه السلام) : به آن که تو را دوست دارد اکرام نما و از دشمن خود بگذر تا اسباب فضل (و بزرگی) برایت مهیا شود.
****************
پینوشتها:
1- عیون اخبارالرضا، ج 2، ص 8 .
2- غررالحکم و دررالکلم، ص 435.
***********
منبع:
* تبیان
* جلوههای تقوا، ج 3، محمدحسن حائری یزدی .
