همهى برادران و خواهران عزيز نمازگزار را به توشهبردارى از اين روز و اين ماه دعوت مىكنم. حقيقتاً اگر ما در اين ايام پر بركت و ساعات مغتنم، با چشم باز و دل نورانى به روزها و شبها و دقايق نگاه كنيم، ارزش آنها را براى سعادت، معنويت، آينده و دنياى خود خواهيم دانست. چون اين روزها و ساعات را، خداوندِ مالك الوجود و خالقالخلق كه همه چيز متعلق به اوست، شرافت و ارزش بخشيده و ما را در استفاده از اين ساعات و ايام و ليالى، مفتخر به اذن و هدايت خود فرموده است.
بهترين توشهها در اين ساعات با بركت، انس با خداى متعال، رو كردن به او، دل بستن به او، خواستن از او و سخن گفتن با اوست. عزيزترين چيزى هم كه در اين روزها و در اين ماه از خدا مىخواهيد، «تقوا» باشد: «و اسعدنى بتقواك و لا تشقنى بمعصيتك.» سعادت، در تقواست. دنيا، در تقواست. آخرت، در تقواست.
گشايش در همهى امور و فرج الهى، در پرهيزكارى و تقواست
فتح و پيروزى، در تقواست. و گشايش در همهى امور و فرج الهى، در پرهيزكارى و تقواست. پس، از خدا بخواهيم كه دل با تقوا به ما عنايت كند. يعنى به جاى اينكه دل ما جذبِ هوسها و هواها شود و انگيزههاى دنيايى و مادّى و شخصى و حقير، ما را به سوى خود جذب كند، ارادهى خدا جذبمان سازد و محبت او، ما را به خود جذب نمايد و اين، بر همهى كارهاى ما، پرتو افكن باشد.
_____________________
*خطبههاى نماز جمعه تهران ۱۴/بهمن/۱۳۷3
*پایگاه اطلاع رسانی دفتر مقام معظم رهبری