تاکید امامان بر تکذیب وقت‌گذاران

با این فرض که حتی ائمه معصومین(ع) از زمان ظهور بی‌اطلاع بوده‌اند می‌توان دریافت که چرا روایات فراوانی شیعیان را به تکذیب وقت‌گذاران توصیه فرموده است. برخی از این روایات عبارت است از:

۱- رحمان بن کثیر می‌گوید: مهزم بر حضرت صادق(ع) وارد شد و گفت: فدایتان شوم مرا از زمان امری که منتظر آن هستیم(ظهور حضرت مهدی(عج)) خبر دهید. آن حضرت فرمود: «یا مهزم کذب الوقاتون». (وقت‌گذاران دروغ می‌گویند) (1)

۲- فضیل بن یسار از حضرت باقر(ع) درباره زمان ظهور پرسید. امام(ع) فرمود: کذب الوقاتون، کذب الوقاتون.»(2) از جمله ادله محکم بر نامعلوم بودن وقت ظهور روایات فراوانی است که حادثه ظهور را ناگهانی ذکر کرده است. برخی از این روایات چنین است.

الف) اصلاح شدن امر ظهور یک شبه است.

حوادث بزرگ نیازمند مقدمات فراوانی است؛ اما درباره بزرگترین حادثه نظام هستی و برقراری حکومت عدل جهانی، خداوند تمام قدرت خویش را به نمایش می‌گذارد و تمام مقدمات را در یک شب فراهم می‌آورد. علی(ع) فرمود: قال رسول‌الله(ص): المهدی منا اهل البیت یصلح الله له امره فی لیلهًْ؛ مهدی از ما اهل بیت(ع) است که خداوند امر ظهورش را در یک شب اصلاح می‌فرماید.» (3)

بی‌تردید فراهم شدن یک شبه و ناگهانی با تعیین وقت قبلی سازگار نیست.

ب) آمدن ناگهانی
همان‌طور که اشاره شد، ظهور حضرت مهدی در کلام پیامبر(ص) به قیامت تشبیه شده و در همان آیه مورد استشهاد، ناگهانی بودن از ویژگی‌های زمان رستاخیز است که خداوند می‌فرماید: «… لاتاتیکم الا بغتهًْ؛ و جز به طور ناگهانی به سراغ شما نمی‌آید.»

ج) آمدن چون شهاب فروزان

از جمله تشبیهاتی که معصومان(ع) برای ظهور حضرت مهدی(عج) کرده‌اند، تشبیه ظهور حضرت مهدی به شهاب ‌سنگ فروزان است. پرواضح است که آشکار شدن شهاب، غیرقابل پیش‌بینی و ناگهانی خواهد بود. امام باقر(ع) پس از بیان غیبت حضرت مهدی(عج) فرمود: ثم یبدوکالشهاب الوقاد؛ سپس همانند شهابی آتشین آشکار خواهد شد.» (4) همین تشبیه از طرف پیامبر اکرم(ص) نیز به این بیان ذکر شده است: «فعند ذلک یقبل کالشهاب الثاقب…»(در آن هنگام چون شهابی آتشین ظاهر می‌شود)(5)

 _____________

منابع:

1- الکافی، کلینی، ج۱، ص ۳۶۸.
2- الکافی، ج۱، ص ۳۶۸؛ کتاب الغیبهًْ، ص ۴۲۵.
3- کمال‌الدین، ج۱، ص ۱۵۲.
4- کتاب الغیبهًْ، ص ۱۵۹، کمال‌الدین، ج۱، ص ۳۲۴.
5- کمال‌الدین، ج۱، ص ۲۸۷.

 آیا بر زن باردار روزه واجب است؟

اگر روزه برای خودش یا جنینش ضرر نداشته باشد واجب است. اما اگر برای خودش یا جنینش ضرر دارد روزه واجب نیست. ضرر را هم یا خودش تشخیص می‌دهد یا به پزشک متخصص مورد اطمینان مراجعه می‌کند. ولی اگر بتواند به طور متناوب یک روز در میان یا دو روز در میان روزه بگیرد باید اینگونه عمل کند.
البته باید در نظر داشت که روزه یک فریضه و واجب الهی است و به‌طور طبیعی سختی دارد. معمولاً کسی که روزه می‌گیرد تشنه و گرسنه می‌شود و مثل روزهای دیگر نیست. بنابراین به بهانه‌ی گرسنگی، تشنگی و ضعف در این حد کسی نمی‌تواند روزه‌خواری کند. اما اگر ضعف شدید باشد به حدی که  غیرقابل تحمل است یا مشقت دارد یا اصلاً روزه برایش ضرر دارد، حالا یا بیماری دارد که اگر روزه بگیرد، این بیماری شدت می‌گیرد یا دردش شدیدتر می‌شود یا بیماری طول می‌کشد و دیر خوب می‌شود یا اینکه بیماری رو به بهبودی است و عود می‌کند، در این فرض‌ها روزه واجب نیست و بعداً که خوب شد باید قضای روزه‌ها را  به جا بیاورد. در صورتی که تا ماه رمضان سال بعد خوب شود و بتواند باید قضای روزه‌ها را به جا آورد، اما اگر این بیماری ادامه پیدا کرد تا ماه رمضان سال بعد، دیگر قضای روزه ساقط است و فقط کفاره‌ی یک مد ۷۵۰ گرم طعام را باید بپردازد. استفتائات رهبري.

*********************

روزه زن شيرده

س: تكليف زنى كه شير مى ‏دهد، چيست؟

ج) اگر گرفتن روزه باعث كمى شير او و ناراحتى بچه شود، يا براى خودش ضرر داشته باشد؛ روزه براى او واجب نيست و در صورت اول بايد براى هر روز، يك مد طعام به فقير بدهد و در فرض دوم اين امر احتياط واجب است و در هر حال روزه ‏ها را بايد قضا كند. استفتائات جديد مقام معظم رهبري.

********************

کفّاره روزه بر زن شيرده

س: آيا زنى كه به بچه شير مى‌دهد و روزه براى او ضرر دارد اگر روزه نگيرد بعداً بايد كفاره نيز بدهد يا نه؟

ج) بايد به مقدار هر روزى که روزه را افطار مى‌کند، يک مدّ طعام (تقريباً ۷۵۰ گرم گندم يا نان يا برنج و يا مانند آن) به فقير بپردازد و روزه را نيز قضا کند. استفتائات جديد مقام معظم رهبري.