?خاطره‌ی آیت‌الله بهجت از شخصی که جواب سلام امام رضا علیه‌السلام را شنیده بود!
یکی از دوستان و از خویشان ما خودش برای بنده نقل کرد. می‌گفت: «مهمان فلان آقا بودیم در مشهد، همیشه وارد بر او می‌شدیم. پنجره‌ را باز کرد و گنبد حضرت رضا علیه‌السلام را که دید سلام کرد. من آنجا نشسته بودم، این حاجی خیلی خیّر و صالح بود. اینجا ایستاده بود و سلام کرد، من جواب سلام امام رضا علیه‌السلام را شنیدم که به او  داده شد. گفتم حاج آقا! من [جواب سلام را] شنیدم. گفت: خب به سلامتی! تو استعدادت(استعداد معنوی)خوب بود که توانستی بشنوی، ایشان (اهل‌بیت) به همه جواب می‌گویند. تو استعدادت قوی بود، خوب بود، و شنیدی. [با این حرف] اصلاً خودش را از کرامت خارج کرد وگفت: ایشان (اهل‌بیت) به همه جواب می‌گویند.»
?بالاخره، مشهد محل شهادت و حضور اماپ رضا علیه‌السلام  است. میت و حی بودن در پیش‌گاه اینها فرقی ندارد. [تفاوتی] در [حیات و ممات] این‌ها (اهل‌بیت) نیست، در غیر اینهاست.

……..

? درس خارج فقه، کتاب صلات، ١٣٧٧/١٢/٠۴

ماجرای ضامن آهو نامیدن امام رضا(ع) به نقل از شیخ صدوق
✍شیخ صدوق علیه الرحمه در کتاب عیون اخبار الرضا به حکایت شیرین ضامن آهو نامیده شدن امام علی بن موسی الرضا علیه السلام اشاره کرده است.
ابومنصور محمد بن عبدالرزاق طوسی می‌ گوید: روزی برای شکار به بیرون رفتم و یوزی را به دنبال آهویی روانه کردم، یوز همچنان دنبال آهو می‌ دوید تا به ناچار آهو را به پای دیواری کشانید، و آهو آنجا ایستاد. یوز هم روبرویش ایستاد ولی به او نزدیک نمی‌ شد، هر چه کوشش کردیم که یوز به آهو نزدیک شود یوز از جایش نمی جَست و از خود تکان نمی‌ خورد، ولی هر گاه که آهو از جای خود (همان کنار دیوار) دور می‌ شد یوز هم او را دنبال می‌ کرد اما همین که به دیوار پناه می‌ برد یوز باز می‌ گشت تا آنکه آهو به سوراخ مانندی در دیوار آن مزار داخل شد، من وارد مزار حضرت رضا(علیه السلام) شدم و از ابو نصر مُقری(ظاهراً قاری قبر مطهر امام رضا(ع) بوده است) پرسیدم که آهویی که همین حالا وارد مزار شد کو؟ گفت ندیدمش، همان لحظه به جایی که آهو داخلش شده بود وارد شدم و رد پای او را دیدم ولی خود آهو را نه!. 

پس از آن پس با خودم عهد کردم که زائران حضرتش را نیازارم و با خوشی با آنها رفتار کنم. از آن پس هرگاه مشکلی برایم پیش می آمد به این«مشهد» روی می آوردم و حاجت خویش را می خواستم خداوند حاجت مرا برآورده می فرمود… و هیچ گاه از خداوند تعالی در آنجا حاجتی نخواستم مگر آنکه آن را مستجاب می‌کرد و این چیزی است که از برکات این مشهد-که سلام خدا بر ساکنش باد- بر من آشکار شد.

 ………

?منبع: عیون اخبار الرضا؛ شیخ صَدوق؛ به نقل از مقاله استاد دکتر احمد مهدوی دامغانی در کتاب حاصل اوقات؛ ص ۴۵۸-۴۵۷