نظر آیت الله خامنه ای و آیت الله مکارم درباره اهدای اعضای بدن بیماران مرگ مغزی
استفتاء از آیت الله خامنه ای
سؤال: بعضى از افراد دچار ضایعات مغزى غیر قابل درمان و برگشت مىشوند که بر اثر آن، همه فعالیتهاى مغزى آنان از بین رفته و به حالت اغماى کامل فرو مىروند و همچنین فاقد تنفس و پاسخ به محرّکات نورى و فیزیکى مىشوند، دراین گونه موارد احتمال بازگشت فعالیتهاى مذکور به وضع طبیعى کاملاً از بین مىرود و ضربان خودکار قلب مریض باقى مىماند که موقّت است و به کمک دستگاه تنفس مصنوعى انجام مىگیرد و این حالت به مدّت چند ساعت و یا حداکثر چند روز ادامه پیدا مىکند، وضعیت مزبور در علم پزشکى مرگ مغزى نامیده مىشود که باعث فقدان و از دست رفتن هر نوع شعور و احساس و حرکتهاى ارادى مىگردد و از طرفى بیمارانى وجود دارند که نجات جان آنان منوط به استفاده از اعضاى مبتلایان به مرگ مغزى است، بنا بر این آیا استفاده از اعضاى مبتلا به مرگ براى نجات جان بیماران دیگر جایز است؟
پاسخ: اگر استفاده از اعضاى بدن بیمارانى که در سؤال توصیف شدهاند براى معالجه بیماران دیگر، باعث تسریع در مرگ و قطع حیات آنان شود جایز نیست، در غیر این صورت اگر عمل مزبور با اذن قبلى وى صورت بگیرد و یا نجات نفس محترمى متوقف بر آن عضو مورد نیاز باشد، اشکال ندارد.
استفتاء ازآیت الله مکارم شیرازی
سؤال: اگر کسى در حال حیات وصیّت کند که بعد از مرگش اعضاى بدنش را در اختیار بیماران نیازمند به آن اعضا قرار دهند، آیا ورثه مى توانند از این کار جلوگیرى کنند؟
پاسخ: جلوگیرى ورثه تأثیرى در این مسأله ندارد و در صورتى که آن اعضا، براى نجات جان بیماران لازم باشد برداشتن آن جایز است و همچنین اگر براى نجات عضو مهمّى مانند چشم باشد.
*باشگاه خبرنگاران جوان*
