پرسش پاسخ مباهله

قرآن می‌فرماید:

فَقُلْ تَعَالَوْا نَدْعُ أَبْنَاءَنَا وَ أَبْنَاءَكُمْ وَ نِسَاءَنَا وَ نِسَاءَكُمْ وَ أَنْفُسَنَا وَ أَنْفُسَكُمْ ثُمَّ نَبْتَهِلْ فَنَجْعَلْ لَعْنَةَ اللَّهِ عَلَى الْكَاذِبِینَ

(سوره آل عمران/آیه61)

علماء نصارای نجران كه نزدیك مدینه بودند، نزد پیامبر اکرم (صلى الله علیه و آله) آمدند و گفتگو كردند. ولی سخنان پیامبر اکرم (صلى الله علیه و آله) در علمای نصارای نجران اثر بخش نبود. بنا شد با یكدیگر مباهله كنند. یعنی نصارای نجران و پیامبر اکرم (صلى الله علیه و آله) عزیزترین افرادشان را بیاورند و با هم مباهله كنند. یعنی بگویند:

خدایا! اگر او بر حق است و من بر باطل، مرا از بین ببر و اگر من بر حق هستم و او بر باطل، او را از بین ببر.

این، یكی از معجزات اسلام است. حتی همین امروز هم كسانی كه اختلاف در عقیده دارند، با شریط خاصی كه مباهله دارد، می‌توانند مباهله كنند. اگر یك طرف باطل باشد، فورا بلای آسمانی می‌آید و طرف باطل را از بین می‌برد و نابود می‌كند.

فردای آن روز، پیامبر اکرم (صلى الله علیه و آله) دست حضرت علی (علیه السلام)، حضرت فاطمه زهراء (سلام الله علیها) و امام حسن (علیه السلام) و امام حسین (علیه السلام) را گرفت و به مباهله رفتند. به تعبیر إبن‌تیمیه ـ نظریه پرداز وهابیت ـ :

با این‌كه نزدیك‌تر از علی، عباس عموی پیامبر (صلى الله علیه و سلم) بود، او را هم نبرد. با این‌كه در میان زن‌ها، عایشه و حفصه و دیگران بودند، ولی پیامبر (صلى الله علیه و سلم) فقط حضرت فاطمه را با خود بردد. پیامبر (صلى الله علیه و سلم)، فرزندان دیگری هم داشت، ولی دست حسن و حسین را گرفت و برد. اینها نشان‌دهنده آن است كه عزیزترین، گرامی‌ترین و محبوب‌ترین انسان‌ها در نزد پیامبر (صلى الله علیه و سلم)، علی و فاطمه و حسن و حسین هستند.

جریان مباهله در صحیح مسلم آمده است. (صحیح مسلم، ج7، ص120، حدیث6114)

«شیخ مفید» بعد از نقل واقعه مباهله مى‏گوید: «در آیه مباهله امیرالمؤمنین «نفس» رسول ‏خدا (صلی الله علیه و آله) شمرده شده است و این کاشف از آن است که على (علیه السلام) به آخرین حد فضیلت رسیده است و با پیامبر (صلی الله علیه و آله) در عصمت از گناهان و در همه کمالات دیگر مساوى است و خداوند او و فرزندان خردسال و همسرش را براى پیغمبر (صلی الله علیه و آله) به ‏منزله حجت و برهانى براى دین قرار داده است.» (۱)

و همو در جاى دیگر مى‏ گوید: «در تفضیل امیرالمؤمنین گروه‌هاى مختلف شیعه هم‌رأى نیستند. شیعیان دوازده امامى نیز در این باره اختلاف دارند. بیشتر متکلمان آنها گویند «قطعاً و یقیناً پیامبران از على (علیه السلام) برترند». محدثین و اهل نقد و ژرف‏اندیشان در روایات و گروهى از متکلمان و اصحاب مناظره گویند: «البته على از همه انسان‌ها به ‏جز حضرت محمد (صلی الله علیه و آله) برتر است» و گروه کوچکى توقف کرده‏اند و گویند: «نمى ‏دانیم على از پیامبران بالاتر یا پایین‏تر و یا مساوى با آنهاست ولى این را مى ‏دانیم که حضرت محمد (صلی الله علیه و آله) از على‏ (علیه السلام) برتر است». گروهى دیگر از ایشان نیز گویند: «امیرالمؤمنین از همه انسان‌ها برتر است به ‏جز پیامبران اولوالعزم».»

ادامه »